Cz. 2 Jak już pisałem w cz. 1. Żydzi, w swej długiej historii występowali przeciw władzy Rzymian tocząc z nimi heroiczne walki. Wszystkie te zrywy, w latach 66-74 n.e.  zakończyły się klęską w konsekwencji przyniosły zburzenie Jerozolimy i Świątyni, wygnanie Żydów z Palestyny, a także likwidację najstarszej i najludniejszej diaspory egipskiej.

Do 1782 roku jedynymi Żydami w Łodzi byli arendarze tutejszej karczmy. Zmiany historyczno-polityczne na przełomie XVIII i XIX wieku sprawiły, że rolnicze miasteczko zaczęło się szybko przekształcać w silny ośrodek przemysłowy, a wraz z tym nastąpił napływ ludności żydowskiej.

Prześladowania ludności żydowskiej w Łodzi rozpoczęły się tuż po wkroczeniu do miasta wojsk hitlerowskich w 1939 roku. Okupanci stopniowo ograniczali swobodę poruszania się Żydów i pozbawiali ich możliwości zarobkowania. 8 II 1940 roku wyszło zarządzenie o utworzeniu dzielnicy żydowskiej, na teren której do 30 IV 1940 roku przesiedlono wszystkich żydowskich mieszkańców Łodzi.

Cz. 1. Tuż przed II Wojną Światową Łódź była, drugim po Warszawie, skupiskiem mieszkańców narodowości żydowskiej na ziemiach Polski.